ScarINK – mikropunktura

Wszyscy mamy blizny, zbieramy je przez całe życie.
Blizny po dziecinnych upadkach i szkolnych bójkach,
po wyciętym wyrostku i po dziecku wyjętym z brzucha w chwili, kiedy jego serce przestawało już bić.
Blizny po chwilach, gdy ciała nas zawodziły, nie spełniając naszych oczekiwań.

Antonina Kozłowska, Czerwony rower

Blizny to ślady po zagojeniu się rany powstające w procesie gojenia, są następstwem uszkodzenia skóry i zastąpienia ubytku tkanką łączną. Większość uszkodzeń skóry goi się prawidłowo i nie wymaga specjalistycznego leczenia. W miejscu rany powstaje mocny kolagen, który pozwala zespolić uszkodzone struktury na wszystkich poziomach. Fizjologiczna blizna jest płaska, delikatnie jaśniejsza od skóry i co ważne nie wpływa negatywnie na inne tkanki. Blizny wbudowując się w skórę oraz między struktury mięśniowe, powięziowe czy ścięgniste mogą również oddziaływać na odległe narządy, powodując różne zaburzenia funkcjonalne. Proces gojenia się ran skóry i powstawania blizn może przebiegać w sposób niefizjologiczny prowadząc do powstania blizn przerostowych lub zanikowych, bliznowca (keloidu) czy rozstępów skóry. W procesie gojenia rany i powstawiania blizny bardzo ważne jest odpowiednie postępowanie i terapia, mająca na celu poprawę walorów estetycznych oraz zapobieganie negatywnym oddziaływaniom związanych z uciskiem blizny na sąsiednie struktury i późniejszymi dolegliwościami.

Pierwszym etapem gojenia się rany jest faza zapalna trwająca do 72 godzin, w której tworzy się skrzep krwi. W okresie tym dominują miejscowe objawy zaplenia, zwłaszcza ból, ponadto uwalniane są czynniki wzrostowe odpowiadające za wytwarzanie nowej tkanki. Drugim etapem gojenia rany jest faza proliferacyjna trwająca do 15 dni. W tym czasie dochodzi do powstawania nowych komórek i wytwarzania kolagenu, wypełniane są ubytki w uszkodzonych tkankach a rana zostaje pokryta nowym naskórkiem. Ostatnią fazą jest remodeling, w którym włókna kolagenowe zmieniają się na nowe i reorganizują przywracając skórze dawną wytrzymałość. Choć pełne zagojenie rany trwa do trzech miesięcy, to jednak do dwóch lat blizna formuje się i nabiera ostatecznego kształtu, co nie znaczy że później blizny nie można leczyć i niwelować.

Na każdym etapie gojenia się rany i tworzenia się blizny bardzo ważna jest odpowiednie postępowanie. Bezpośrednio po urazie ważna jest szybka i właściwa pierwsza pomoc. Należy uwidocznić ranę, oczyścić jej okolicę a w miejscu uszkodzenia należy przyłożyć sterylny opatrunek – zamykamy wówczas dostęp dla bakterii, a w rezultacie dla infekcji. Samą ranę należy zdezynfekować odpowiednimi środkami pamiętając, że nie należy odkażać ran wodą utlenioną czy spirytusem salicylowym. Jeżeli rana wymaga szycia, należy udać się szybko do lekarza, tak aby mogła zostać zaopatrzona w ciągu 6-8 godzin. Zszycie rany przyspiesza gojenie, zmniejsza ryzyko infekcji, zmniejsza bliznę. Rany, które wymagają szycia, to te których krawędzie mają tendencje do rozchodzenia się oraz te których wielkość przekracza 1 cm. W kolejnych etapach istotne jest smarowanie blizny odpowiednimi preparatami oraz fizjoterapia a także nie wystawianie jej na słońce. W fazie remodelingu oraz później stosuje się wiele metod z zakresu kosmetologii i medycyny estetycznej nie tylko w celach estetycznych ale także w celu mobilizacji blizn. Najczęściej stosuje się techniki laserowe oraz nakłuwania.

Neogenesis Clinic w leczeniu blizn, a także rozstępów, zmarszczek, przebarwień czy wiotkość skóry poleca mikropunkturę. W literaturze możemy znaleźć różne nazwy określające mikronpunkturę, takie jak: ScarINK, mikronakłuwanie, dermopunktura, needling, czy dryneedling. Zabiegu nie należy mylić z zabiegiem terapii mikroigłowej (dermapenem) ponieważ w tych zabiegach wykorzystywane są urządzenia mające na celu wykonanie tysięcy mikronakłuć przy pomocy kartridża lub rollera.

Zabiegu mikropunktury polega na odpowiednim nakłuwaniu obszaru zabiegowego sterylną i jednorazową igłą/igłami, w ściśle określony sposób, pod odpowiednim kątem, na odpowiednim wysuwie igły, która determinuje głębokość punkcji. Zdiagnozowanie urazu, blizny czy defektu skóry i dobór właściwej terapii zabiegowej jest niezbędny w celu uzyskanie najlepszych efektów zabiegowych. Dlatego przed zabiegiem należy przeprowadzić wywiad i badanie klienta. Kluczowym i nieodłącznym aspektem jest dobór odpowiednich preparatów wspomagających terapię oraz stosowanie masażu wspierającego przyspieszenie terapii zabiegowej. Procedurę SkarInk przeprowadza się w fazie remodelingu blizny, najwcześniej po 6 miesiącach lub po zakończeniu jej przebudowy. Dla tej techniki nie istnieją blizny „za stare”.

Nakłuwanie wykonywane jest bez znieczulenia a osoba poddawana zabiegowi może odczuwać delikatne „drapanie” oraz niewielki ból. W miejscach bardziej delikatnych takich jak czoło, skronie, krawędzie żuchwy oraz nad górną wargą wrażenie zabiegowe może być bardziej odczuwalne. Po zabiegu obserwuje się punktowe krwawienia oraz objawy miejscowego stanu zapalnego (obrzęk, zaczerwienienie, zwiększona temperatura skóry, ból) w obrębie opracowywanego obszaru zabiegowego, które mogą utrzymywać się kilku dni po zabiegu. Liczba zabiegów oraz ich częstotliwość jest ustalana indywidualnie w zależności od rodzaju i rozmiaru blizny oraz od uzyskanych efektów.

Efekty terapeutyczne:

• zmniejszenie widoczności blizny
• wypełnienie blizn atroficznych
• spłycenie blizny hipertroficznych
• uelastycznienie i mobilizacja blizny i zmniejszenie uczucia ciągnięcia i uwierania
• zmniejszenie dolegliwości
• poprawa sprawności funkcjonalnej (np. poprawa ruchomości kończyny)

Najczęstsze wskazania do mikropunktury:

• blizny operacjach ortopedycznych,
• blizny potrądzikowe,
• blizny po oparzeniu,
• blizny po ugryzieniu,
• blizny po cesarskim cięciu,
• blizny po wycięciu znamion barwnikowych (pieprzyków),
• blizny po rozszczepie wargi,
• blizny po usunięciu tatuażu,
• zrosty towarzyszące bliźnie,
• rozstępy,
• wiotkość skóry,
• zmarszczki,
• odbarwienia skóry.

Najczęstsze przeciwwskazania do mikropunktury:

• choroby nowotworowe,
• choroby autoimmunologiczne,
• ciąża i karmienie piersią,
• świeża rana lub stan zapalny w miejscu zabiegu,
• choroby przebiegające z podwyższoną temperaturą ciała,
• infekcje bakteryjne, wirusowe (np. opryszczka w fazie aktywnej) i grzybicze,
• skłonność do keloidów,
• przyjmowanie retinoidy i niektórych leków takich (antybiotyki, antykoagulanty, kortykosterydy).

Terapia blizn, rozstępów – cennik